Πού έγκειται η διαφορά των «κοινών» δημητριακών και των δημητριακών ολικής αλέσεως :
Η απάντηση βρίσκεται στη διαφοροποίηση της επεξεργασίας! Στα «άσπρα» δημητριακά και στις τροφές που είναι φτιαγμένες από αυτά –όπως, π.χ., το ψωμί από άσπρο σιτάρι ή το άσπρο ρύζι-, κατά τη διάρκεια της άλεσης ο φλοιός και το έμβρυο αφαιρούνται για να δώσουν περισσότερο «λευκά», καθαρά άλευρα. Ως αποτέλεσμα χάνουν ένα μέρος της θρεπτικής τους αξίας, κυρίως φυτικές ίνες. Αντίθετα, στα δημητριακά ολικής αλέσεως και τα τρία μέρη του σπόρου αλέθονται μαζί, έτσι ώστε κανένα θρεπτικό συστατικό να μην πηγαίνει χαμένο.
Περιέχουν φυτικές ίνες σε μεγάλες ποσότητες, βιταμίνες Β, φυλλικό οξύ, Ω-3 λιπαρά οξέα, ιχνοστοιχεία μετάλλων (μαγνήσιο, ψευδάργυρος, φώσφορος και σίδηρος), καθώς και αντιοξειδωτικές ουσίες (βιταμίνη Ε, σελήνιο, χαλκός). Παραδείγματος χάριν τα 100 γραμμ. φύτρου σταριού καλύπτουν περισσότερες από τις μισές ημερήσιες ανάγκες σου σε μαγνήσιο, καθώς και φυλλικό οξύ, βιταμίνη Ε, σίδηρο και ψευδάργυρο.Δημητριακά ολικής αλέσεως Vs «κοινών» δημητριακών : Το καφέ ρύζι θεωρείται ένα από τα δημοφιλέστερα δημητριακά ολικής αλέσεως: μια πραγματικά πολύτιμη τροφή που συμβάλλει στην πρόληψη του καρκίνου του εντέρου μέσω των φυτικών ινών και του σεληνίου που περιέχει και βοηθά στην πρόληψη των καρδιαγγειακών νοσημάτων και τη διατήρηση ενός φυσιολογικού σωματικού βάρους. Επιπλέον, είναι πλούσιο σε μαγγάνιο και καλή πηγή μαγνησίου. Τι συμβαίνει, όμως, κατά την επεξεργασία του για να μετατραπεί από καφέ σε λευκό; Η συγκεκριμένη διαδικασία καταστρέφει το 67% της βιταμίνης Β3, το 80% της Β1, το 90% της Β6, το 50% του μαγγανίου, το 50% του φωσφόρου, το 60% του σιδήρου και τη συνολική ποσότητα των φυτικών ινών και των απαραίτητων λιπαρών οξέων.
Ευργετική δράση των δημητριακών ολικής αλέσεως
Τα δημητριακά ολικής αλέσεως μειώνουν τον κίνδυνο για καρκίνο του στόματος, του στομαχιού, του παχέος εντέρου, της ουροδόχου κύστης και των ωοθηκών.
Δεν είναι μόνο οι φυτικές ίνες ο λόγος για τον οποίο τα δημητριακά ολικής αλέσεως απομακρύνουν τον καρκίνο παχέος εντέρου. Υπάρχουν και άλλα συστατικά τους, που τους προσδίδουν προληπτικό ρόλο.
Το φολικό οξύ και τα φυτοοιστρογόνα που περιέχουν τα δημητριακά ολικής αλέσεως δρουν σε συνέργια με τις φυτικές ίνες και πιθανόν άλλα στοιχεία που περιέχουν συμβάλλοντας έτσι στην πρόληψη διαφόρων μορφών καρκίνου.
Τα δημητριακά ολικής αλέσεως μειώνουν τον κίνδυνο για καρδιακές παθήσεις.
Άτομα που τρώνε τουλάχιστον 2,5 μερίδες δημητριακών ολικής αλέσεως, έχουν 30% λιγότερες πιθανότητες να υποστούν καρδιακή πάθηση σε σύγκριση με άτομα που τρώνε λιγότερο από 1 μερίδα ημερησίως. Μία μερίδα, σύμφωνα με το National Cancer Institute, είναι η ποσότητα που περιέχεται σε ένα μικρό μπολ. Το ψωμί από αλεύρι ολικής αλέσεως, το πρόγευμα με δημητριακά ολικής αλέσεως, το ρύζι με τη φλούδα του, περιέχουν ουσίες που είναι ευεργετικές για την καρδία.
Τα δημητριακά ολικής αλέσεως απομακρύνουν τον κίνδυνο του διαβήτη και βοηθούν το μεταβολισμό του ζαχάρου στον οργανισμό μας.
Το άσπρο ψωμί, το επεξεργασμένο ρύζι χωρίς τη φλούδα του, οι τηγανητές και βραστές πατάτες, αυξάνουν τον κίνδυνο για διαβήτη. Ο κίνδυνος αυξάνεται ακόμη περισσότερο όταν μαζί με τα πιο πάνω φαγητά προσλαμβάνεται από τη διατροφή, ψηλή ποσότητα ζαχάρου.
Αντίθετα η καθημερινή πρόσληψη, ολικής αλέσεως δημητριακών (τουλάχιστον δύο φέτες ψωμί από αλεύρι ολικής αλέσεως και ένα μπολ δημητριακών στο πρόγευμα), μειώνουν κατά 30% τον κίνδυνο προσβολής από διαβήτη τύπου- 2. Τα δημητριακά ολικής αλέσεως, βοηθούν το πεπτικό σύστημα, συμβάλλουν στην πρόληψη της δυσκοιλιότητας και της εκκολπωμάτωσης του εντέρου.
Η δυσκοιλιότητα είναι από τις συχνότερες ενοχλήσεις του γαστρεντερικού συστήματος. Αποτελεί ένα από τους κυριότερους λόγους επίσκεψης στο γιατρό. Οι ψυχολογικές επιπτώσεις, το οικονομικό κόστος των ιατρικών εξετάσεων και των φαρμάκων που προκαλούνται από τη δυσκοιλιότητα, ανέρχονται σε πολύ ψηλά επίπεδα.
Όμως τα δημητριακά ολικής αλέσεως προσθέτουν φυτικές ίνες στο περιεχόμενο του εντέρου, καθιστώντας το πιο μαλακό και ογκώδες γεγονός που διευκολύνει την αφόδευση. Για τους ίδιους λόγους που τα δημητριακά αυτά συμβάλλουν στην πρόληψη της δυσκοιλιότητας, μειώνουν επίσης τον κίνδυνο εκκολπωμάτωσης και εκκολπωματίτιδας.
Η περιεκτηκότητα σε φυτικές ίνες ελέγχει το αίσθημα της πείνας πιθανότατα είτε λόγω της διάτασης του στομάχου, είτε της πιο ομαλής απορόφησης της Γλυκόζης απο τον οργανισμό συμβάλοντας μ' αυτόν οτν τρόπο στην καταπολέμιση της παχυσασρκίας.
http://kiou-kirbiologia.blogspot.gr/2011/07/blog-post_05.html
