Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, κάθε άλλο παρά αφορμή για γιορτές και επετειακά μηνύματα. Τον τελευταίο καιρό απανωτά χτυπήματα δέχεται το περιβάλλον στη χώρα μας, με πρόσχημα την οικονομική κρίση. Χαμηλή προτεραιότητα αποτελεί πλέον η προστασία του, ακόμα και για το ίδιο το Υπουργείο Περιβάλλοντος.
Πιο πρόσφατο θύμα στη μάχη της οικονομικής κρίσης εναντίον του περιβάλλοντος, ο σημαντικότερος φυσικός πόρος, το νερό! Το νερό απειλείται! Η συνεχής αύξηση της κατανάλωσης νερού, η εκτεταμένη ρύπανση υπόγειων και επιφανειακών υδάτων, και η κλιματική αλλαγή, απειλούν σταδιακά την πρόσβαση των πολιτών σε καθαρό πόσιμο νερό. Η κυβέρνηση απαντά «πουλώντας» το νερό της Θεσσαλονίκης σε ιδιώτες. Και η Αθήνα έπεται.
Με δικαιολογία την οικονομική κρίση και πρόσχημα την εξοικονόμηση εσόδων, η επιβολή των ιδιωτικοποιήσεων συμπαρασύρει και το περιβάλλον. Το νερό της Θεσσαλονίκης είναι από τα πρώτα τμήματα της δημόσιας περιουσίας που επιδιώκει να πουλήσει η κυβέρνηση. Αλίμονο όμως, προωθούμε την πώληση ενός βασικού αγαθού, που όπου εφαρμόστηκε αποδείχθηκε καταστροφική. Έχει αποδειχθεί ότι η ιδιωτικοποίηση αυξάνει το κόστος για τους πολίτες και μειώνει την ποιότητα του νερού. Η πιο ακραία πολιτική του «θατσερισμού» σύντομα θα κυριαρχεί στην πόλη μας.
Το 1989 η Μάργκαρετ Θάτσερ, στη λογική του ακραίου νεοφιλελευθερισμού, ιδιωτικοποίησε 10 δημόσιες εταιρίες ύδρευσης. 50% αύξηση στα τιμολόγια τα πρώτα τέσσερα χρόνια, τριπλασιασμός των διακοπών παροχής νερού προς φτωχά νοικοκυριά, περισσότερα κρούσματα δυσεντερίας και αλλεπάλληλες παραβιάσεις της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, είναι τα καταγεγραμμένα αποτελέσματα της ιδιωτικοποίησης του νερού στην Βρετανία της κυρίας Θάτσερ, τόσο δραματικά που αποτελούν παράδειγμα προς αποφυγή.
Στοιχεία της τελευταίας δεκαετίας, δείχνουν ότι στη Βρετανία οι λογαριασμοί ύδρευσης αυξήθηκαν κατά μέσο όρο 82%, αύξηση διπλάσια του πληθωρισμού για την ίδια περίοδο, ενώ τα κέρδη των εταιρειών όχι απλά αυξήθηκαν, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις διπλασιάστηκαν. Στη Βρετανία οι εταιρείες ύδρευσης εμφανίζουν συνδυασμένα κέρδη πάνω από 1.3 δισ. λίρες σε ετήσια βάση, παρότι δεν αντιμετωπίζουν επαρκώς το θέμα των απωλειών και 3 δις. λίτρα νερού χάνονται καθημερινά σε διαρροές του δικτύου, αρκετά για να καλύψουν ημερήσιες ανάγκες 11 εκατομυρίων Βρετανών.
Στη χώρα μας εργατικά συνδικάτα καταγγέλλουν αυξανόμενα περιστατικά διακοπών ύδρευσης σε μακροχρόνια ανέργους, που αδυνατούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους. Πρόσφατα η ΕΥΔΑΠ κίνησε διαδικασία κατάσχεσης του σπιτιού μακροχρόνια ανέργου για οφειλές ύψους 831 ευρώ. Φανταστείτε τι θα συμβεί, όταν οι οφειλές αυτές θα ανήκουν σε εταιρείες, με λιγότερη κοινωνική ευαισθησία από την ΕΥΔΑΠ. Παρόμοια περιστατικά θα πολλαπλασιαστούν και θα γίνουν ο κανόνας αν το vερό περάσει στα χέρια των πολυεθνικών.
Την ίδια στιγμή που στην Ελλάδα η κυβέρνηση προωθεί εσπευσμένα την «πώληση» του νερού σε ιδιώτες, ο δήμος του Παρισιού επανακτά τον έλεγχο του νερού, το ίδιο συμβαίνει και στο Μπουένος Άιρες, όπου την ύδρευση διαχειριζόταν η γαλλική εταιρεία Suez. H κυβέρνηση της Αργεντινής τερμάτισε τη σύμβαση, επανακρατικοποιώντας το νερό, η Suez ωστόσο απαίτησε από την Αργεντινή 1,7 δισ. δολάρια στο Διεθνές Κέντρο για την Επίλυση Συμβατικών Διαφορών (ICSID).
Το διεθνές κίνημα για το δημόσιο έλεγχο του νερού ολοένα και δυναμώνει. Πάνω από 1.5 εκατομμύριο Ευρωπαίοι πολίτες υπέγραψαν ήδη ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού. Πρόκειται για την πρώτη "Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών" που έχει καταφέρει να πληροί όλες τις τυπικές προϋποθέσεις ( πάνω από 1 εκατ. υπογραφές πανευρωπαϊκά με υψηλή συμμετοχή σε πάνω από 7 χώρες). Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, βάσει της συνθήκης της Λισσαβόνας, θα πρέπει τώρα να απαντήσει στο αίτημα των πολιτών, προτείνοντας σχετική νομοθεσία.
Οι Θεσσαλονικείς πάλεψαν να διατηρήσουν τον έλεγχο του νερού τους στα χέρια τους, δημιουργώντας την Κίνηση 136, μια συνεταιριστική πρωτοβουλία για την απόκτηση του 51% της ΕΥΑΘ από φορείς, κινήσεις και πολίτες της Θεσσαλονίκης. Ωστόσο η ΚΙΝΗΣΗ 136 αποκλείστηκε από τα σχήματα που προκρίθηκαν στην τελική φάση του διαγωνισμού. Είναι πια σαφές ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να επισπεύσει την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ, ολοκληρώνοντας την μέσα στο καλοκαίρι, παρά τις κλιμακούμενες αντιδράσεις φορέων και πολιτών.
Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, αφορμή να σκεφτούμε τη θλιβερή κατάσταση που βρίσκεται το περιβάλλον στη χώρα μας και τι δρομολογείται στο όνομα της οικονομικής κρίσης. Το δίλημμα δημόσιος έλεγχος ή ιδιωτικοποίηση του νερού δεν έχει μόνο οικονομική διάσταση, αλλά και κοινωνική και ηθική. Η κυβέρνηση με πρόσχημα τη δημοσιονομική εξυγίανση σταδιακά παραχωρεί τον έλεγχο και τη διαχείριση του περιβάλλοντος και των φυσικών πόρων σε ιδιώτες, χωρίς ασφαλιστικές δικλείδες. Η συνειδητοποίηση της κρίσης ήταν η ευκαιρία μας ώστε να σταματήσει η απαξίωση των θεσμών, και η προχειρότητα στο σχεδιασμό πολιτικών. Δυστυχώς, την τελευταία περίοδο η κρίση έγινε δικαιολογία για το ακριβώς αντίθετο. Η εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων και όχι του δημοσίου συμφέροντος ήταν η αιτία, και το περιβάλλον είναι το μεγαλύτερο θύμα της.
ΠΗΓΗ: Free Sunday
